Hoe kan het nu toch weer zo slecht gaan?
Helaas gaat het met mij niet goed. Ik heb een aantal keer te horen gekregen: 'Wat goed dat je nu beter bent, dat je een boek geschreven hebt?'
Ik snap niet zo goed dat mensen dat zeggen. Want waarom ben je ineens 'beter' als je een boek hebt geschreven?
Zelf vind ik dat een rare beredenering en toen ik het tegen mijn moeder vertelde, vond zij het ook raar, dus ik ben gelukkig niet de enige.
Momenteel ben ik alweer twee weken gedwongen opgenomen. De reden is dat de depressie erg hard mijn hoofd in is geknald. Misschien de spanning rondom mijn boek? Ik weet het niet. Zelf heb ik niet het gevoel dat mijn boek veel spanning met zich meebrengt, maar misschien is het in mijn onderbewuste wel een spanningsbron.
Op het moment dat ik dit bericht schrijf zit ik in de woonkamer van de kliniek. Ik slaap in de separeer en heb momenten dat ik erg verward ben. Ik word goed in de gaten gehouden, wat ik aan de ene kant wel fijn vind, de andere kant wilt juist vrijheid.
Vandaag is mijn verhaal in de krant 'het Kontakt' gekomen en vorige week stond het al in 'de Vonk'.
Morgen heb ik een gesprek met een verslaggeefster van het AD en dan komt het binnenkort ook in het AD te staan. Waarschijnlijk alleen drechtsteden, maar op internet wel landelijk.
De verslaggeefster van het AD is erg lief en zij wilt niet alleen een bericht over mijn boek publiceren, maar zij heeft gevraagd of ze mij als persoon en mijn verhaal mag gebruiken voor haar afstudeerproject.
Ik vond dit echt heel bijzonder, dat iemand mijn verhaal blijkbaar zo bijzonder vindt, dat ze met mijn verhaal wilt afstuderen.
Voor nu is het iedere dag overleven en strijden. Iedere dag heb ik belcontact met mama en we appen ook iedere dag! Zij blijft altijd mijn steunpunt!
Zaterdag komt ze met de honden op bezoek. Ik zie ertegenop, ik vind het zo moeilijk om mijn honden te zien en ze daarna weer een kus te moeten geven en niet mee te mogen. Aan de andere kant zie ik er naar uit, want ik zie mama en mijn honden en ik kan ze weer even kroelen en knuffelen!
Het leven is hard, zwaar, moeilijk, maar ik probeer mezelf staande te houden, met heel veel hulp en met een fantastische moeder.
Wat ik nog wel even wilde vertellen is dat mijn boek voor moederdag veel verkocht is! Dat vond ik echt leuk om te horen.
Bedankt voor het lezen van mijn blog en het (misschien) lezen en kopen van mijn boek.
Reviews op boekscout.nl en bol.com zijn zeer welkom!
Gaby
