Het moment dat ik mijn boek in handen kreeg.

Lieve allemaal,

Donderdag kreeg ik mijn eerst gedrukte exemplaar binnen en heel apart, maar ik voelde er niks bij. Geen blijheid, geen trots. Ik was echt totaal emotieloos.

Gisteren heb ik mijn boek erbij gepakt en het ingekeken en toen zag ik dat het binnenwerk echt geworden is zoals ik graag wilde. Het is echt een mooi boek geworden. Ik ben het team van uitgevers erg dankbaar.

Trots en blijheid heb ik nog steeds niet, misschien komt dat nog, misschien ook niet. Ik kan mijn emoties niet beïnvloeden. Wel ben ik blij dat na alle uren werk die erin hebben gezeten zijn vruchten af heeft geworpen. Eindelijk na jaren de gedachten te hebben een boek te schrijven, maar nooit eraan te beginnen, vond ik begin dit jaar wel de kracht om mijn woorden op papier te zetten en het op te sturen naar boekscout. Waar ik als in een warm bad werd ontvangen!

Als ik vragen had, kreeg ik daar dezelfde dag nog antwoord op. Mijn voorstellen werden echt met proffesionaliteit bekeken en in goede samenwerking is dit wat er uit is gekomen.

Een boek met inhoud, een diepe inhoud, een verhaal dat geschreven is in de hoop mensen te kunnen inspireren of dat ze een beetje beter kunnen begrijpen hoe het bij mij en vele anderen werkt in ons hoofd. En ook voor hulpverleners en artsen hoop ik met mijn boek iets meer duidelijkheid te kunnen geven.

Over vijf dagen is mijn boek te koop. Ik ben zeer benieuwd hoeveel mensen er belangstelling in gaan hebben of krijgen!

Groetjes, Gaby


Twitter Facebook LinkedIn Volgen


Reacties

Lieve Gaby, ik heb je boek in een stuk uitgelezen en kan alleen maar heel veel respect hebben voor de manier waarop jij jouw leven beschreven heb, hoe jij je beleving en gedachten verwoord. Jouw liefde voor dieren die zo duidelijk naar voren komt maar ook de minder mooie delen over zelfverminking en de vele pogingen om dood te willen. De duidelijke omschrijving in hoofdstuk 3 over hoe en of wat in de psychiatrie. Ik hoop dat je langzaam maar zeker elke keer een stapje vooruit mag gaan zetten, hoe moeilijk ook. Sterkte voor jou maar zeker ook voor je moeder. Alle liefs Diane.
Diane Feijt, op 23-04-19

Het moment dat ik mijn boek in handen kreeg.

Een tornado van emoties

Ik wil er kunnen zijn voor mijn dieren...

Hoe kan het nu toch weer zo slecht gaan?

Mijn boek is eindelijk online en in de winkel te koop!

Het moment dat ik mijn boek in handen kreeg.